Dobry Lekarz

Częste biegunki, pojawiający się śluz i krew w kale, bóle brzucha i wzdęcia mogą być objawami coraz częściej występującej choroby przewlekłej, której nie należy bagatelizować. Czym jest wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego to przewlekła i, w dzisiejszym stanie wiedzy medycznej, nieuleczalna choroba dotycząca układu pokarmowego, mająca charakter procesu zapalnego błony śluzowej odbytu lub jelita grubego. ta jednostka chorobowa jest coraz częściej odnotowywana u małych dzieci, w całej Polsce cierpi na nią nawet kilkadziesiąt tysięcy chorych, a każdego roku przybywa nawet siedemset nowych przypadków. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego występuje w postaci ostrych rzutów, które zostają przedzielone okresami remisji. Zapalenie jelita grubego rozpoczyna się w jego końcowej części - odbytnicy, często obejmuje nawet całe jelito grube, nigdy bezpośrednio nie tyczy się jelita cienkiego. Dość często wiąże się z ryzykiem powstania raka jelita grubego, dlatego osoby zdiagnozowane są zobligowane do regularnych kolonoskopii i rektoskopii.  Pierwsze objawy najczęściej pojawiają się przed czterdziestym rokiem życia, choć szacuje się, że 25% zachorowań może dotykać dzieci.

Objawy

Główne objawy, które mogą wskazywać na wrzodziejące zapalenie jelita grubego to częste bóle brzucha, długotrwałe biegunki, krew i śluz w stolcu, który jest oddawany nawet 20 razy na dobę. Przebieg choroby charakteryzuje także osłabienie organizmu, możliwa utrata na wadze, anemia, jak również wzdęcia czy napięcie powłok brzusznych.

Przebieg

Etiologia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie jest wyjaśniona. Z pewnością jednak wpływ na rozwój schorzenia mają czynniki genetyczne – ustalono kilka genów, które świadczą o podatności na zachorowanie, stąd osoby, u których krewnych zdiagnozowano chorobę, powinni być wyczuleni a jej objawy. Duży wpływ na zachorowanie mają także czynniki immunologiczne. Zaburzenia układu odpornościowego powodują, że reaguje on na czynniki obojętne dla organizmu zdrowego, powodując proces zapalny prowadzące do uszkodzeń błony śluzowej jelita grubego. Czynniki środowiskowe również są wymieniane jako mające wpływ na rozwój choroby – nieprawidłowe odżywianie, nagła zmiana trybu życia, długotrwały stres czy nadmierna nerwowość mogą być odpowiedzialne za pojawienie się choroby.

Leczenie

Diagnozę może postawić jedynie lekarz, który dokonuje rozpoznania choroby poprzez badanie krwi i kału, badania endoskopowe wraz z pobraniem wycinków do badań histopatologicznych. Pomocna w leczeniu jest także dieta bezbłonnikowa, choć jest jedynie środkiem wspomagającym leczenie farmakologiczne, polegające na podaniu leków przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych czy probiotyków, a w ostrych przypadkach radykalne – chirurgiczne.