Dobry Lekarz

Minęły już czasy w których prawie wszyscy pacjenci korzystali z publicznej opieki zdrowotnej, a na opiekę prywatną mogli pozwolić sobie nieliczni. W okresie socjalizmu, na rynku medycznym, funkcjonował praktycznie tylko sektor publiczny. Ilość pozwoleń na prywatną praktykę lekarską była ściśle reglamentowana i wydawano je jedynie lekarzom ze statusem specjalisty. W wyniku transformacji ustrojowej sektor prywatny zaczął zyskiwać coraz większy udział w rynku ochrony zdrowia. Pacjenci coraz częściej rezygnują z opieki publicznej na rzecz prywatnej. Według raportu Diagnozy Społecznej na rok 2013: aż 92% gospodarstw domowych skorzystało z usług placówek ochrony zdrowia opłacanych przez NFZ, ale ponad połowa z nich sięgnęła dodatkowo po usługi świadczone przez sektor niepubliczny. W porównaniu z rokiem 2000 w roku 2013 z sektora prywatnego korzystało o 13% gospodarstw domowych więcej. Wzrósł też odsetek osób korzystających z prywatnej służby zdrowia dzięki pakietom medycznym zapewnianym przez pracodawcę.

Przewaga sektora prywatnego nad publicznym

Sektor prywatny jako, że dotyczą go bezpośrednio prawa rynku, musi dbać o wysoki poziom świadczeń zdrowotnych. O ile do palcówek publicznych pacjent trafia, gdyż usługi są realizowane bezpłatnie w ramach NFZ, o tyle placówki prywatne pacjenci wybierają ze względu na ich dostępność, jakość świadczonych usług, fachowość czy choćby atmosferę. Na Polskim rynku pojawiają się coraz to nowe kliniki i przychodnie prywatne, które muszą przyciągnąć pacjentów, a to bezpośrednio wpływa na coraz korzystniejsze oferty, a także wysoki poziom świadczeń. Udając się do przychodni publicznej  wysoce prawdopodobne, że poczujemy powiew starych czasów – włączając w to stosunek personelu do pacjenta, a w placówce prywatnej zostaniemy obsłużeni na wysokim poziomie i w miłej atmosferze.

Ośrodki  prywatne często korzystają z różnych sposobów monitorowania satysfakcji pacjenta – ankiety podsumowujące zarówno jakość świadczonych usług jak i uprzejmość personelu medycznego. W niektórych placówkach możemy również podzielić się naszą opinią na temat konkretnej wizyty u danego lekarza.

Największą przewagę sektor prywatny ma pod względem czasu oczekiwania na wizytę do specjalisty. Według Barometru Watch Health Care (Raport nr 11/2/08/2015) średni czas oczekiwania w sektorze publicznym  wynosi prawie 3 miesiące (dokładnie 2,9). Rekordowy okres średniego oczekiwania  na wizytę to 17 miesięcy do lekarza ortopedy. W przypadku prywatnej służby zdrowia problem tak odległych terminów wizyt nie istnieje - bardzo często do lekarza specjalisty można umówić się już na następny dzień.

Sposoby korzystania z usług sektora prywatnego

Placówki prywatne otwarte są na każdego pacjenta i może on wybrać najkorzystniejszy dla siebie sposób korzystania z usług przez nie świadczonych. Może to być zarówno wizyta jednorazowa lub wykupiony pakiet na usługi medyczne. Zazwyczaj, w przypadku leczenia się w palcówce prywatnej bez posiadanego odpowiedniego pakietu, pacjent musi każdorazowo płacić za wizyty czy badania. Niektóre palcówki prywatne mają podpisaną umowę z NFZ na wybrane usługi medyczne. Dzięki temu rozwiązaniu chory może korzystać z opieki prywatnej, która finansowana jest ze środków publicznych. Przykładem może być Centrum Medyczne DP MED w Jabłonnie, w którym niektóre świadczenia jak np. opieka lekarza rodzinnego odbywają się  w ramach ubezpieczenia NFZ.