Dobry Lekarz

Wszystkie rozpuszczalne związki tego pierwiastka są silnie trujące. Arsen wchodzi w skład arszeniku, którego dawka toksyczna wynosi około 10–50 mg, śmiertelna przy ostrym zatruciu 70–200 mg lub 1 mg/kg m.c./dzień. Do naturalnych źródeł arsenu w przyrodzie zalicza się erupcję wulkanów i ługowanie arsenu ze skał osadowych i magmowych.

Źródła antropogeniczne:

Dla człowieka toksycznych jest bardzo wiele związków, jednak na szczególną uwagę zasługują metale ciężkie. Nawet minimalne stężenie substancji toksycznych w organizmie powoduje zaburzenia metaboliczne, zmniejszenie wydolności organizmu, osłabienie procesów immunologicznych, enzymatycznych, co w efekcie prowadzi do wielu chorób, a nawet może stać się przyczyną śmierci.

Do zatruć cynkiem dochodzi bardzo rzadko. Cynk uszkadza wątrobę, nerki i osłabia układ odpornościowy. Do organizmu człowieka dostaje się najłatwiej drogą układu oddechowego, natomiast u zwierząt drogą przewodu pokarmowego. Najbardziej toksyczny jest dla przeżuwaczy (bydła, owiec, kóz).

Duże ilości związków cynku znajdują się w:
- ostrygach
- chudym mięsie
- drobiu

Fenol czyli hydroksybenzen jest organicznym związkiem chemicznym, najprostszym związkiem z grupy fenoli. Od alkoholi odróżnia go fakt, że grupa hydroksylowa połączona jest bezpośrednio z pierścieniem aromatycznym, co wpływa na właściwości związku – m.in. na wzrost właściwości kwasowych.

Fenol głównie stosowany jest:
- do syntezy barwników

Miedź odegrała wyjątkową rolę w rozwoju cywilizacji ludzkiej. Dzisiaj głównym zastosowaniem miedzi jest produkcja kabli elektrycznych, pokryć dachów i instalacji wodociągowych i maszyn przemysłowych. Mała część miedzi jest używana w produkcji związków będących dodatkami do żywności i fungicydami w rolnictwie oraz stosowana jako barwnik szkła czy katalizator.

Sporysz jest przetrwalnikiem grzyba Claviceps purpurea czyli Buławianki Czerwonej.
Występuje najczęściej na kłosach żyta, można go spotkać na innych zbożach kłosowych i trawach. Rozmiar i liczba przetrwalników zależy od wilgoci i ciepła w okresie wegetacji rośliny oraz od gatunku w jakim się rozwija.

Sporysz zawiera wiele alkaloidów:
- ergotaminę, 
- ergobazynę,