Dobry Lekarz

SynCAM 1 jest cząsteczką rozciągającą się w poprze synaps i jest to swoisty klej łączący komórki i ma wpływ na uczenie się. Ze względu na stan i budowę synaps maja duży wpływ na wiele chorób i zaburzeń, naukowcy z Uniwersytetu Yale mają nadzieje na to, iż dzięki ich odkryciu opracują nowe metody terapii na np. chorobę Alzheimera czy Autyzm.

Naukowcy rozważali opcję, że SynCAM1 może sprzyjać tworzeniu nowych połączeń synaptycznych i synaps w rozwijającym się mózgu. Badacze byli zaskoczeni , gdy ujrzeli że również wpływa ona na podtrzymywanie funkcji synaps. Teraz mogą dokonać identyfikacji, w jaki sposób molekuła wspomaga działalność mózgu i jego zdolność do tworzenia sieci połączeń synaptycznych. Amerykańscy naukowcy zauważyli w trakcie analizowania działania nerwowej cząsteczki adhezyjnej, że w trakcie badań na myszach gdy były miały aktywowany gen SynCAM 1, w ich mózgu tworzyło się więcej synaps, a gryzonie z kolei które nie posiadały w ogóle tego genu, wytwarzały tych połączeń mniej. Naukowcy ustalili, iż grupa myszy posiadających dużą ilość SynCAM 1 nie jest zdolna do uczenia się, w trakcie gdy osobniki z niedoborem cząsteczki i mniejszą liczba synaps lepiej radzą sobie od pierwszej grupy. Wynika z tego iż nadmiar molekuły działa uszkadzająco na funkcjonowania zdolności ucznia Se. Jest to odkryci, które popiera teorię, w której dysponowanie zbyt duża ilością połączeń nie jest zawsze najlepsze, a zrównoważona synaptyczna aktywność jest kluczem do prawidłowego funkcjonowania czynności uczenia się i zapamiętywania przez mózg.

Synapsy są to struktury dynamiczne, a gdy SynCAM 1 spaja je, część z nich potrzebuje nawiązywania kontaktu, jednak zbyt dużą ilość połączeń powoduje zapchanie synapsy i hamowanie jej działania. Molekuła zarówno u myszy jak i u ludzi jest prawie identyczna, a to sugeruje że spełnia prawdopodobnie taką samą rolę w mózgach myszy i ludzi.

Źródło: medigo.pl